wolnybibliotekarz.pl

Moje inspiracje Norwidem i poezją dawnych romantyków polskich

Utworzono: 01-11-2023

Mija właśnie 150 lat od ostatniej redakcji słynnego wiersza Cypriana Kamila Norwida "W Weronie". Nie od początku znalazł on uznanie u współczesnych Norwidowi redaktorów.

Dzięki serwisowi Wolne Lektury dziś jest on dostępny dla każdego:

https://wolnelektury.pl/.../norwid-nad-grobem-julii...

Cyprian Kamil Norwid

"Nad grobem Julii Capuletti w Weronie"

Nad Kapuletich i Montekich domem,

Spłukane deszczem, poruszone gromem,

Łagodne oko błękitu

Patrzy na gruzy nieprzyjaznych grodów,

Na wywrócone bramy do ogrodów,

I gwiazdę zrzuca ze szczytu.

Cyprysy mówią, że to dla Juliety,

I dla Romea łza ta znad planety

Spada i w groby przecieka;

A ludzie mówią, i mówią uczenie,

Że to nie łzy są, ale że kamienie,

I że nikt na nie nie czeka!

Nawiązując do Norwidowskiego klasyka, Wolny Bibliotekarz składa hołd polskim poetom romantycznym wierszem "Z Norwida...":

Z Norwida...

Idą panny żałobne

Jak niegdyś w Weronie

Idziesz Ty ja idę

A po nas idą one

Czy będziesz płakał po mnie

Czy tylko tych panien

Wynajęty zawyje krzyk

Czy będę płakać po Tobie

Czy nie zapłacze za Tobą nikt

Czy razem spoczniemy w grobie

Jak w łożu wtuleni w noc

Łagodne oko błękitu

Zatroszczy się dla nas o koc

Gwiazdy upadną na skronie

Ręka bezpiecznie da znak

I żadne szkiełko i oko

Nie powie im wcale tak

Że nazbyt to przecież głęboko

By żyły tam nasze cienie

I że to tylko kamienie

Są tylko kamienie

Nic więcej

Tylko kamienie

 

Moje inspiracje Norwidem i poezją dawnych romantyków polskich